Celem pracy było zbadanie wartości tucznej i rzeźnej potomstwa uzyskanego z krzyżowania towarowego ras: polska biała zwisłoucha (jako materiału matecznego) z knurami ras mięsnych (duroc, hampshire, pietrain). Obecne pogłowie wymienionych ras, a szczególnie polskiej białej zwisłouchej, różni się genetycznie od sztuk hodowanych kilkanaście lat temu w wyniku prowadzonych prac hodowlanogenetycznych. Stwierdzono, że najniższą wartością tuczną charakteryzowały się mieszańce ♀pbz x ♂pietrain, u których średnie dobowe przyrosty w okresie tuczu (614,65 g) były mniejsze o 8,43% od średnich dobowych przyrostów w okresie tuczu (671,23 g) uzyskanych przez mieszańce ♀pbz x ♂duroc. Najmniejszym otłuszczeniem tusz charakteryzowały się mieszańce♀pbz x ♂pietrain (masa sadła – 1,31 kg, średnia grubość słoniny – 3,06 cm), a największym z grupy ♀pbz x ♂hampshire (masa sadła – 1,75 kg, średnia grubość słoniny – 3,10 cm). Ponadto u mieszańców ♀pbz x ♂pietrain stwierdzono największe umięśnienie tuszy (zawartość mięsa w polędwicy 71,64%, udział mięsa w szynce 72,75%), natomiast tuczniki ♀pbz x ♂hampshire miały najmniejsze umięśnienie (zawartość mięsa w polędwicy 65,63%, udział mięsa w szynce 68,43%).