W pracy opisano immobilizację subtilizyn: z B.subtilis IBTC-3 (typu BPN’), alkalostabilnej z B. alcalophilus BP92 oraz Carlsberg z B. licheniformis na celulozie Whatman oraz szkle porowatym, wykorzystując metodę diizocyjanianową. Lepsze rezultaty dała immobilizacja na szkle porowatym przy użyciu heksametylenodiizocyjanianu. Aktywność proteolityczna immobilizowanych preparatów wynosiła (37,5­ 46,7 mjA/g nośnika przy wydajności 33-44%). W pracy określono ponadto właściwości subtilizyny ze szczepu B. subtilis IBTC-3 immobilizowanej na szkle porowatym. Uzyskany preparat enzymatyczny wykazywał optymalną aktywność proteolityczną w pH = 10,7 i temperaturze 60-65°C.