ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość

Żywność. NAUKA. Technologia. Jakość

Żywność. Nauka. TECHNOLOGIA. Jakość

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ ISSN (wersja drukowana)

Autorzy

RENATA STANISŁAWCZYK, MARIUSZ RUDY, BERNADETTA ŚWIĄTEK

Tytuł

Występowanie mikotoksyn w zbożach i przetworach zbożowych znajdujących się w placówkach handlowych województwa podkarpackiego

Streszczenie

Celem niniejszej pracy było określenie w zbożach i przetworach zbożowych, znajdujących się w obrocie handlowym na terenie województwa podkarpackiego, zawartości następujących mikotoksyn: aflatoksyny B1, sumy aflatoksyn B1, B2, G1, G2, ochratoksyny A (OTA), deoksyniwalenolu (DON) oraz zearalenonu (ZEA). Średnia zawartość deoksyniwalenolu (DON) była największa w ziarnie zbóż oraz w mące. Ponadto w przypadku jednej próbki mąki maksymalne stężenie badanej mikotoksyny (784 µg/kg) przekroczyło dopuszczalny poziom 750 µg/kg. Oznaczone w ziarnie zbóż i przetworów zbożowych stężenie zearalenonu (ZEA) było wyraźnie mniejsze niż zawartość deoksyniwalenolu. W żadnej z badanych próbek nie stwierdzono przekroczenia przyjętego dopuszczalnego stężenia tej mikotoksyny. Największe stężenie ochratoksyny A (OTA) występowało w ziarnie zbóż (1,23 µg/kg) i w mące (1,44 µg/kg). W pobranych  próbkach makaronu wykazano, że w 6,6 % materiału badawczego stężenie ochratoksyny A (OTA) przekroczyło zalecaną wartość. W przetworach zbożowych średnia zawartość aflatoksyny B1 nie przekroczyła przyjętego dopuszczalnego poziomu. Jedynie w 9,5 % badanych próbek makaronu stężenie wymienionej mikotoksyny przekraczało dwukrotnie dopuszczalną wartość. Średnia zawartość sumy aflatoksyn B1, B2, G1, G2 była największa w próbach mąki (0,77 µg/kg). W pozostałych przetworach zbożowych średnia zawartość tych mikotoksyn była wyrównana (0,30 µg/kg) i nie przekraczała dozwolonych wartości.

Słowa kluczowe

mikotoksyny, aflatoksyny, ochratoksyna A (OTA), deoksyniwalenol (DON), zearalenon (ZEA), zboże, przetwory zbożowe

Do pobrania