Badano pęcznienie chemicznie sieciowanych woskowych skrobi kukurydzianych (CWMS) zawieszonych w wodzie. Głównymi parametrami branymi pod uwagę były stężenie skrobi (2-4%), temperatura żelowania (96-136°C) i warunki ścinania (~10⁵ s^-1). Pęcznienie obserwowano doświadczalnie oraz przez pomiar rozkładu rozmiaru spęczniałych gałeczek. Pomiary reologiczne wykonano wiskozymetrycznie i metodą oscylacyjną (lepkosprężystość). W każdym przypadku zawiesiny skrobi wykazywały pęcznienie z rozrzedzaniem spowodowanym ścinaniem. Zachowanie się zawiesin spęcznionej skrobi było typowe dla pseudożelowanych układów z G’> G” i płaskim przebiegiem zależności częstość – G’. Właściwości te zdecydowanie zależały od temperatury kleikowania z maksimum zależnym od stopnia usieciowania gałeczek skrobiowych. Przy niezupełnym skleikowaniu gałeczek obserwowano wysoką wartość ścinania. Po nadmiernym gotowaniu lepkość kleików spadała.