Celem pracy było określenie zawartości wybranych składników chemicznych w dyni makaronowej świeżej, po zbiorach i po przechowywaniu oraz konserwowanej w zależności od odmiany oraz nawadniania kroplowego. Eksperymenty polowe przeprowadzono w dwóch kolejnych sezonach wegetacyjnych (2004 i 2005) w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy. Materiał badawczy stanowiła część jadalna świeżych owoców, które przechowywano przez sześć miesięcy w temperaturze 10°C i wilgotności względnej powietrza 85% oraz poddano procesowi technologicznego marynowania oraz zamrażalniczego przechowywania. W odmianach badanych bezpośrednio po zbiorach, pochodzących z poletka z nawadnianiem kroplowym, w istotny sposób zmniejszyła się zawartość suchej masy, cukrów redukujących i ogółem, natomiast wzrosła zawartość witaminy C oraz sumy karotenoidów i ß-karotenu w stosunku do zawartości tych składników w owocach zebranych z poletek nienawadnianych. Po przechowywaniu we wszystkich próbach wzrosła zawartość suchej masy, średnio o 0,8% oraz cukrów redukujących o 22,6%. Zawartość pozostałych badanych składników uległa istotnemu zmniejszeniu: witaminy C średnio o 54% (najmniejszy ubytek wystąpił w materiale utrwalonym metodą mrożenia), sumy karotenoidów i ß-karotenu średnio o 68%, natomiast cukrów ogółem o 51%, w stosunku do średniej zawartości tych składników w owocach dyni po zbiorach.