ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość

Żywność. NAUKA. Technologia. Jakość

Żywność. Nauka. TECHNOLOGIA. Jakość

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ ISSN (wersja drukowana)

Autorzy

H. M. BARANOWSKA, R. REZLER

Tytuł

Temperaturowa charakterystyka dyspersji skrobiowych i skrobiowo-białkowych

Streszczenie

Celem podjętych badań była analiza zmian parametrów określających dynamikę molekularną wody w dyspersji skrobiowej i dyspersjach skrobiowo-białkowych w trakcie procesu kleikowania. Badania przeprowadzono na próbkach dyspersji skrobiowej o stężeniu 0,10 g/cm3 (skrobia pszenicy Triticum durum) i skrobiowo-białkowych (gluten uzyskany z pszenicy) o stałym stężeniu mieszaniny c = 0,1 g/cm3. Pomiary prowadzono w zakresie temperatur 20°-70°C. Dodatkowo porównano parametry określające dynamikę molekularną wody w zretrogradowanych żelach kleikowanych w temperaturze 70°C i 100°C. Do badań wykorzystano technikę magnetycznego rezonansu jądrowego. Stwierdzono, że skrobia kleikuje w temperaturze niższej niż 70°C. Zaobserwowano spadek wartości czasu relaksacji spin-sieć mimo wzrostu temperatury. Sugeruje to, że w układzie obniżona została mobilność molekuł wody. Jest to efektem formowania się struktur przestrzennych sieci już w trakcie kleikowania. W układzie żeli skrobiowobiałkowych w całym analizowanym zakresie temperatury wartości czasów relaksacji T2 nieznacznie rosną ze wzrostem temperatury. Molekuły wody w tym układzie nie mają ograniczonej mobilności co sugeruje brak efektu kleikowania. Powyższe wyniki potwierdza analiza wartości czasów relaksacji obu układów zretrogradowanych żeli kleikowanych w różnej temperaturze. Wartości czasów relaksacji żelu skrobiowego są takie same w obu zakresach temperatury kleikowania. Czasy relaksacji żelu skrobiowo-białkowego są dłuższe w przypadku kleikowania w temperaturze 70°C niż w przypadku kleikowania w temperaturze 100°C. Potwierdza to, że temperatura 70°C jest niewystarczająca do uformowania sieci takiego układu.

Do pobrania