W pracy przedstawiono charakterystykę składu chemicznego ziarna owsa, ze szczególnym uwzględnieniem składu aminokwasowego białka ziarna. Omówiono wyniki współczesnych badań nad potrzebami aminokwasowymi człowieka i przedstawiono ewolucję zalecanych wzorców aminokwasowych FAO/WHO na przestrzeni lat 1970-1990. Dodatkowo, opisano metodę wskaźnika aminokwasu ograniczajacego, z poprawką na strawność rzeczywistą białka, jako aktualnie zlecaną przez FAO/WHO (1991) metodę oceny jakości białek żywności. W oparciu o dane literaturowe przedstawiono wyniki oceny jakości białka ziarna owsa – odmian oplewionych i nagoziamistych (kanadyjskich i polskich). Zwrócono uwagę na generalnie wyższą jakość białka odmian oplewionych w porównaniu z odmianami nagoziamistymi. Pierwszym aminokwasem ograniczającym jakość białka ziarna owsa (odmian oplewionych i nagoziamistych) była lizyna.