Wprowadzenie. Listeria monocytogenes jest ludzkim patogenem związanym z żywnością oraz czynnikiem wywołujący listeriozę, czyli chorobę o wysokim odsetku śmiertelności. Serotypowanie jest metodą różnicowania izolatów L. monocytogenes w oparciu o unikatowe kombinacje antygenów somatycznych (O) i rzęskowych (H) na powierzchni ich komórek. Klasyczne  serotypowanie jest wykonywane z wykorzystaniem metod aglutynacyjnych, które wymagają użycia przeciwciał. Istnieją jednak metody genoserotypowania, które pozwalają zakwalifikować  izolaty L. monocytogenes do poszczególnych grup serotypów (nazywanych serogrupami) na podstawie analiz genetycznych. Różnicowanie izolatów L. monocytogenes jest ważnym zagadnieniem  w kontekście bezpieczeństwa żywności, kontroli i śledzenia źródeł skażeń. W niniejszej pracy przedstawiamy wyniki genoserotypowania 153 izolatów L. monocytogenes pochodzących z produktów mięsnych i środowiska produkcyjnego w polskich zakładach przetwórstwa. Do przeprowadzenia analiz genoseroptyu wykorzystano dwie metodyki: pierwsza pozwala  na rozróżnienie czterech najczęściej występujących serotypów (1/2a, 1/2b, 1/2c oraz 4b), natomiast druga pozwala rozróżnić hiperwirulentny serowar 4h od innych serotypów.
Wyniki i wnioski. Otrzymane oboma metodami wyniki były zgodne i wszystkie izolaty zostały zakwalifikowane do odpowiadających sobie serogrup w obrębie obu metodyk. Większość izolatów (73.9 %) została scharakteryzowana jako należąca do serogrupy IIa (reprezentującej serowary 1/2a, 3a). Serogrupa IVb (4b, 4d, 4e) była drugą najbardziej liczną (zawierała 18.3 %  izolatów), a następnie IIb (1/2b, 3b, 7) oraz IIc (1/2c, 3c), przy czym ostatnie dwie grupy były równoliczne (i każda z nich zawierała 3.9 % wszystkich izolatów). Żaden z zebranych izolatów nie  należał do serogrupy reprezentującej serotypy 4a, 4c, 4ab i 4h.