W pracy oznaczono zawartość związków fenolowych ogółem oraz zdolność do wygaszania wolnego kationorodnika ABTS^•+ soków drzewnych ośmiu gatunków drzew: brzozy zwisłej in. brodawkowatej (Betula pendula Roth.), brzozy omszonej (Betula pubescens Ehrh.), grabu pospolitego (Carpinus betulus L.), klonu zwyczajnego (Acer platanoides L.), klonu jesionolistnego (Acer negundo L.), orzecha czarnego (Juglans nigra L.), olszy czarnej (Alnus glutinosa Gaertn.) i wierzby białej (Salix alba L.). Największą średnią zawartość sumy związków fenolowych (3,7 mg GAE/100 ml), jak również najwyższą średnią aktywność przeciwrodnikową (8,82 % RSA) oznaczono w soku orzecha czarnego. Z kolei najmniejszą średnią zawartość sumy związków fenolowych (1,56 mg GAE/100 ml) i najniższą średnią aktywność przeciwrodnikową (1,36 % RSA) stwierdzono w soku z grabu pospolitego. Wykazano także korelację pomiędzy zawartością związków fenolowych w soku z klonu jesionolistnego a jego aktywnością przeciwrodnikową. W przypadku sześciu gatunków drzew wykazano zależność pomiędzy ich wiekiem a sumą związków fenolowych w analizowanych sokach. Większa zawartość tych związków występowała w sokach starszych drzew. Tym niemniej dowiedziono, że soki drzewne, w porównaniu z innymi produktami spożywczymi, są stosunkowo ubogim źródłem związków o charakterze przeciwutleniającym.