W pracy określono aktywność antagonistyczną 20 szczepów L. acidophilus w stosunku do mikroflory patogennej i zanieczyszczającej żywność: E. coli, S. aureus, P. aeruginosa, P. fluorescens, jak również w odniesieniu do dwóch szczepów bakterii mlekowych: L. acidophilus ATCC 4356 i L. rhamnosus GG ATCC 53105. Stwierdzono, iż wszystkie badane szczepy L. acidophilus wykazują zdolność hamowania organizmów wskaźnikowych. Spośród 20 kultur bakterii mlekowych wytypowano 11, które charakteryzowały się najwyższą aktywnością przeciwbakteryjną. Porównanie 5 metod oznaczania antagonizmu pozwoliło ponadto na dobranie odpowiedniej metody badawczej. Najlepsze wyniki uzyskano stosując metodę: słupkową i kropelkową. Metody te pozwalają na zachowanie dobrych warunków dyfuzji związków antagonistycznych.