Wprowadzenie. Berberyna jest metabolitem roślinnym należącym do grupy alkaloidów izochinolinowych o silnej aktywności biologicznej i farmakologicznej. Szeroko obecna jest w roślinach leczniczych, zwłaszcza z rodzaju Berberis. Obecnie berberyna cieszy się dużym zainteresowaniem ze względu na działanie przeciwnowotworowe wynikające z inhibicji/stymulacji wielu szlaków biochemicznych.
Wyniki i wnioski. Badania wykazały, że berberyna ma również działanie przeciwcukrzycowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe. Jest to naturalny lek do zastosowań klinicznych w różnych chorobach i stanach patologicznych, takich jak miażdżyca, rak, choroba Alzheimera, cukrzyca, PCOS, infekcje bakteryjne i wirusowe itp. Dlatego też rosnąca liczba prac na temat berberyny wymaga podsumowania wiedzy i trendów badawczych. Wiele prac koncentruje się na nowych strategiach terapeutycznych opartych na nowych formułach lub poszukiwaniu nowych aktywnych pochodnych. Aktywność berberyny jest bardzo ważna w odniesieniu do uwrażliwiania i wspomagania terapii przeciwnowotworowej w połączeniu z dobrze znanymi, ale w niektórych przypadkach nieskutecznymi terapeutykami. W obecnych czasach obserwuje się ciągły wzrost liczby naturalnych produktów pochodnych i zainteresowanie nimi, dlatego berberyna może być potencjalnym źródłem przyszłych odkryć i rozwoju leków. Wciąż jednak potrzebne są dalsze badania. Obecnie związek ten jest oceniany w wielu ważnych badaniach klinicznych i jest jedną z najbardziej obiecujących i intensywnie badanych substancji naturalnych. Głównym celem niniejszego przeglądu jest podsumowanie wiedzy dotyczącej berberyny – mało znanego składnika roślin, ale o szerokim zakresie właściwości farmakologicznych. W niniejszej pracy omówiona została berberyna z uwagi na jej występowanie, tradycyjne wykorzystanie, właściwości farmakologiczne i antyoksydacyjne.