Wprowadzenie na rynek nowoczesnych technologii, dzięki którym możliwa jest produkcja żywności GM, nieustannie wymusza powstawanie nowych regulacji prawnych nie tylko na poziomie krajowym, ale i międzynarodowym. Wiąże się to z procesem globalizacji:  rozprzestrzeniania się zwyczajów, wartości i technologii w taki sposób, że mają one wpływ na ludzkie życie na świecie. Instrumentem  ułatwiającym proces globalizacji są umowy o usuwaniu wzajemnych barier w handlu. Od 2013 roku negocjowane jest nowe porozumienie USA – UE. Jest to umowa o Transatlantyckim Partnerstwie w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP), która wiąże się z liberalizacją handlu towarami, a także z usługami w wielu dziedzinach gospodarki Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych. Rolnictwo jest jednym z  najtrudniejszych i najbardziej wrażliwych sektorów w tych negocjacjach. Wynika to z faktu, że Unia Europejska i Stany Zjednoczone mają odmienne podejście do wielu zagadnień dotyczących produkcji i handlu artykułów rolnych i rolno-spożywczych. Przeszkodą w przyszłych  negocjacjach jest obszar żywności GM. W Unii Europejskiej Parlament Europejski i Rada UE ustanowiły regulacje prawne wprowadzające  surowe procedury postępowania z GMO. Tymczasem w Stanach Zjednoczonych nie ma jednolitej odrębnej regulacji dotyczącej żywności  GM. W opracowaniu wskazano na zasadnicze różnice między unijnym modelem prawnym bezpieczeństwa żywności GM uwzględniającym  zasadę ostrożności a amerykańskim modelem regulacji posługującym się zasadą równoważności.