Celem pracy było określenie zawartości wybranych makroelementów i mikroelementów w kazeinie kwasowej i kazeinianach. Materiał badawczy stanowiła kazeina kwasowa otrzymana metodą tradycyjną oraz kazeiniany: sodu, wapnia i sodowo-wapniowy otrzymane metodą ekstruzji. Badane preparaty białkowe pochodziły z produkcji przemysłowej. W kazeinie kwasowej i kazeinianach oznaczono zawartość wody, związków mineralnych w postaci popiołu oraz zmierzono kwasowość czynną. Próbki preparatów białkowych mineralizowano na mokro, a następnie oznaczano w nich zawartość wybranych makroelementów (Ca, P, Mg, K, Na) i mikroelementów (Fe, Zn, Cu, Mn). Zawartość Ca, Mg, Fe, Zn, Cu i Mn oznaczono techniką płomieniowej spektrometrii absorpcji atomowej (płomień: acetylen – powietrze). K i Na oznaczano techniką emisyjną (płomień: acetylen – powietrze). Zawartość P oznaczano metodą kolorymetryczną. Wykazano, że produkowane ekstruzyjnie kazeiniany zawierały średnio mniej wody (5,63 ÷ 6,28 %) w porównaniu z otrzymaną tradycyjnie kazeiną kwasową (8,15 %). Kazeiniany zawierały średnio kilkakrotnie więcej popiołu (3,80 ÷ 4,54 %) w porównaniu z kazeiną kwasową (0,77 %). Badane preparaty białkowe różniły się istotnie pod względem pH. Średnia wartość pH kazeiny kwasowej wynosiła 5,10 a kazeinianu wapnia – 6,92. Kazeiniany, niezależnie od rodzaju, w porównaniu z kazeiną kwasową zawierały znacznie więcej wapnia (odpowiednio: 1,196 ÷ 22,004 mg/g s.m. wobec 0,499 mg/g s.m.), potasu (0,136 ÷ 0,262 mg/g s.m. wobec 0,005 mg/g s.m.) i sodu (0,279 ÷ 12,665 mg/g s.m. wobec 0,005 mg/g s.m.) oraz zbliżoną ilość fosforu (8,084 ÷ 8,177 mg/g s.m. wobec 8,205 mg/g s.m.) i magnezu (0,033 ÷ 0,040 mg/g s.m. wobec 0,039 mg/g s.m.), z wyjątkiem kazeinianu wapnia (0,201 mg/g s.m.). Największą zawartością wapnia oraz żywieniowo korzystnym stosunkiem jego zawartości względem fosforu (2,70 : 1) charakteryzował się kazeinian wapnia, co predysponuje ten preparat do stosowania w postaci składnika do wzbogacania żywności w pełnowartościowe białko i wapń. Pod względem mikroelementów kazeiniany, w porównaniu z kazeiną kwasową, zawierały więcej żelaza (odpowiednio: 76,234 ÷ 89,325 μg/g s.m. wobec 8,090 μg/g s.m.) i manganu (0,654 ÷ 6,068 μg/g s.m. wobec 0,155 μg/g s.m.). Kazeinian sodowowapniowy charakteryzował się mniejszą zawartością cynku (17,042 μg/g s.m.) w porównaniu z kazeiną kwasową (27,101 μg/g s.m.), kazeinianem sodu (29,508 μg/g s.m.) i kazeinianem wapnia (28,602 μg/g s.m.). Kazeinian wapnia zawierał więcej miedzi (1,801 μg/g s.m.) od kazeiny kwasowej (1,284 μg/g s.m.), kazeinianu sodu (1,234 μg/g s.m.) i od kazeinianu sodowo-wapniowego (1,120 μg/g s.m.).