Wprowadzenie. Celem pracy była ocena wiedzy żywieniowej i uzyskiwanego wsparcia pacjentów po operacjach przewodu pokarmowego, dzięki której można dostosować proces prehabilitacji do rodzaju operacji i wiążącej się z nią jednostki chorobowej. Metodą badawczą wykorzystaną w pracy był kwestionariusz ankiety, składający się 4 pytań otwartych oraz 19 pytań zamkniętych jednokrotnego bądź wielokrotnego wyboru. Grupę badaną stanowili pacjenci szpitala w południowej części Polski z oddziału chirurgii ogólnej oraz onkologii, którzy wyrazili zgodę na udział w badaniu ankietowym. W badaniu ankietowym wzięło udział 26 mężczyzn (57 %) i 20 kobiet (43 %).
Wyniki i wnioski. W przeprowadzonym badaniu respondenci przeważnie oceniali swój poziom wiedzy jako średni (93 %) oraz niski (7 %). Tylko 50 % ankietowanych rozumie pojęcie prawidłowego odżywiania. W badaniu większość ankietowanych (44 ÷ 59 %) wskazała jako źródła białka mięso, ryby, jaja oraz nabiał. Większość respondentów wykazała się dobrą wiedzą nt. częstości spożycia warzyw i owoców (70 %). Aż 62 % ankietowanych nie potrafiło prawidłowo wskazać głównego źródła energii dla organizmu, typując białko. Wiedza osób biorących udział w ankiecie na temat źródeł niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) była na stosunkowo niskim poziomie, 48 % ankietowanych wskazało oleje pochodzenia roślinnego, siemię lniane, tłuste ryby morskie. Oceniono również, co pacjent rozumie przez pojęcie „wsparcie po operacji przewodu pokarmowego”. W tej części 22 % respondentów wskazało odpowiednie żywienie, a tylko 4 % – edukację żywieniową. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że wiedza żywieniowa ankietowanych będących po planowanej operacji przewodu pokarmowego była na średnim poziomie, co wiązało się z niską jakością przygotowania do operacji. Wdrożenie procesu prehabilitacji odpowiednio wcześnie mogłoby ten efekt złagodzić. Większość ankietowanych uważa odpowiednią opiekę medyczną za wsparcie po operacji przewodu pokarmowego. Gdyby do opieki medycznej wdrożono proces prehabilitacji, a w nim edukację żywieniową, wsparcie psychologa i fizjoterapeuty (a te odpowiedzi były pomijane przez respondentów), opieka medyczna byłaby na optymalnym poziomie, spełniając stawiane wobec niej oczekiwania. Interwencja żywieniowa obejmująca edukację żywieniową i zalecenie włączenia żywności funkcjonalnej do diety pacjentów mogłaby obniżyć ryzyko wystąpienia powikłań związanych z operacją i przyśpieszyć proces rekonwalescencji.