Wprowadzenie. Wykorzystanie związków fenolowych jest ograniczone wieloma czynnikami, takimi jak niska rozpuszczalność, słaba przepuszczalność, labilność, szybkie uwalnianie, podatność na wpływy środowiska i niska biodostępność. Aby pokonać te ograniczenia, polifenole można zamknąć w lipidowych i białkowych nanocząsteczkach. W pracy zbadano nanokapsułki otrzymane z  proszku jajecznego, wzbogacone ekstraktami z wytłoków aronii. W celu określenia wpływu metody ekstrakcji (ekstrakcja w podwyższonej temperaturze, ekstrakcja wspomagana ultradźwiękami,  ekstrakcja z mieszaniem) i procesu kapsułkowania ekstraktu owocowego określono zawartość związków przeciwutleniających (polifenole, antocyjany, fenylopropanoidy, związki fenolowe  ogółem) oraz potencjał przeciwutleniający (z udziałem rodników DPPH^•, ABTS^•+ i metodą FRAP) otrzymanych proszków.
Wyniki i wnioski. W niniejszym badaniu największe ilości większości badanych związków (niezależnie od rodzaju proszku) uzyskano poprzez ekstrakcję cieplną. Najniższe wartości uzyskano mieszając roztwór w temperaturze pokojowej. Największy potencjał antyoksydacyjny wobec badanych rodników stwierdzono, gdy jako czynnik ekstrakcyjny zastosowano ultradźwięki. Ponadto  wydaje się, że zamknięcie ekstraktów owocowych w otoczce białkowej działa ochronnie na związki przeciwutleniające obecne w ekstrakcie. Wyniki potwierdzają, że metoda ekstrakcji  zastosowana na etapie przygotowania próbek do analizy ma ogromne znaczenie w określeniu zawartości związków przeciwutleniających i zdolności antyoksydacyjnej badanych materiałów.