Autorzy
Tytuł
Streszczenie
Wprowadzenie. Mięso królicze cieszy się dużym zainteresowaniem konsumentów na całym świecie ze względu na jego doskonałe właściwości odżywcze, dobrze zbilansowany skład aminokwasowy, wysoką zawartość składników mineralnych i witamin. Jednym z etapów technologicznego przetwarzania półproduktów z mięsa króliczego jest proces technologiczny marynowania, który zapewnia ukształtowanie niezbędnych właściwości technologicznych i konsumenckich surowców i produktów gotowych. Zastosowanie soku z kaliny i puree z rokitnika może być obiecującym źródłem surowców do marynowania półproduktów mięsnych.
Wyniki i wnioski. Wyprodukowano dwie próbki marynat: na bazie soku z kaliny i puree z rokitnika. Ustalono, że optymalna ilość soli stosowanej w marynacie wynosi 10 %, co zapewnia produkcję dietetycznych wyrobów mięsnych o niskiej zawartości soli wynoszącej 2,2 %. Najbardziej korzystna dla wrażeń sensorycznych w marynatach będzie zawartość soku z klina wynosząca 20 % i puree z rokitnika – 30 %. Optymalny czas przechowywania mięsa króliczego w marynacie na bazie soku kaliny i puree z rokitnika to 12 dni, gdyż w tym czasie marynata najlepiej oddziałuje na strukturę włókien mięsa, staje się ono miękkie i delikatne. Marynowanie półproduktów króliczych w tych marynatach zwiększa zdolność mięsa do wiązania wody, co zmniejsza straty podczas obróbki cieplnej i wynoszą one 40,62 i 44,83 % (dzień 3), 39,34 i 42,78 % (dzień 9), 38,97 i 39,57 % (12 dzień).
Słowa kluczowe
marynaty, kalina, rokitnik zwyczajny, półprodukty, mięso królicze