ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość

Żywność. NAUKA. Technologia. Jakość

Żywność. Nauka. TECHNOLOGIA. Jakość

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ ISSN (wersja drukowana)

Autorzy

AGNIESZKA NAWIRSKA, ANNA SOKÓŁ-ŁĘTOWSKA, ALICJA Z. KUCHARSKA, ANITA BIESIADA, MALWINA BEDNAREK

Tytuł

Porównanie zawartości frakcji włókna pokarmowego w odmianach dyni z gatunku Cucurbita maxima i Cucurbita pepo

Streszczenie

W badaniach porównano zawartość włókna pokarmowego i jego frakcji w czterech odmianach dyni olbrzymiej (Cucurbita maxima) i dyni zwyczajnej (Cucurbita pepo). W owocach dyni oznaczono zawartość: suchej masy, związków mineralnych w postaci popiołu, kwaśnej (ADF) i neutralnej (NDF) frakcji włókna pokarmowego, celulozy, lignin i hemicelulozy. Oznaczono także składniki włókna pokarmowego rozpuszczalnego – skrobię i pektyny. Wykazano, że analizowane odmiany dyni istotnie różniły się między sobą pod względem zawartości włókna pokarmowego i jego frakcji. Największą zawartością neutralnej i kwaśnej frakcji włókna pokarmowego w świeżej masie charakteryzowała się dynia odmiany Ambar (odpowiednio 7,48 i 1,46 g/100 g). Najmniejszą zawartością obu frakcji charakteryzowała się dynia odmiany Pyza (odpowiednio 0,23 i 0,22 g/100 g). W 5, z 8 badanych, odmianach dyni największy udział we frakcji włókna pokarmowego stanowiła hemiceluloza. Z przeprowadzonych badań wynika, że owoce większości odmian należących do gatunku C. maxima zawierały znacząco większe ilości skrobi, pektyn, NDF i hemiceluloz niż owoce odmian należących do gatunku C. pepo. Pozostałe składniki włókna pokarmowego w owocach obu gatunków były na podobnym poziomie.

Słowa kluczowe

dynia, NDF, ADF, celuloza. hemiceluloza, ligniny, pektyny

Do pobrania