W temperaturze 60°C lepkość kleików, z normalnej i woskowej skrobi kukurydzianej, obniżyła się wraz ze wzrostem prędkości ścinania. Dla zakresu temperatury kleikowania od 100 do 130°C, indeks konsystencji był odwrotnie proporcjonalny do temperatury kleikowania. Indeks struktury był średnio na poziomie 0,4 i bardzo nieznacznie wzrastał z temperaturą kleikowania. Kleiki z normalnej skrobi kukurydzianej wykazywały znacznie wyższe własności tiksotropowe niż ze skrobi woskowej. Proces żelowania w temperaturze 25°C przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pierwszego rzędu. Stała prędkości reakcji była około 10 razy niższa dla skrobi woskowej. Żele ze skrobi normalnej miały strukturę włóknistą, natomiast ze skrobi woskowej charakteryzowały się strukturą ziarnistą.