Mangan (Mn) jest mikroskładnikiem metalicznym wykazującym właściwości oksydacyjne, a równocześnie jest metalem ciężkim. Pierwiastek ten wpływa na zmniejszenie w owocach zawartości m.in. Fe, Zn i Cu. Celem pracy była ocena wpływu zwiększania poziomu manganu w pożywce na zawartość pierwiastków metalicznych: Al, Ba, Cd, Co, Cr, Ni i Pb w owocach pomidora (Lycopersicon esculentum Mill.) wybranych odmian. Zastosowano pożywki o zawartości manganu [mg·dm^-3]: 0,06, 0,3, 0,6, 1,2, 2,4, 4,8, 9,6 oraz 19,2. Najmniejsze stężenie (0,06 mg·dm^-3) było ilością niedostateczną do zaspokojenia zapotrzebowania roślin, natomiast największe (19,2 mg·dm^-3) stanowiło ilość nadmierną/toksyczną. Rośliny uprawiano w wełnie mineralnej z zastosowaniem fertygacji pożywką o następującym składzie chemicznym [mg·dm^-3]: N-NH₄ – 2,2, N-NO₃ – 230, P – 50, K – 430, Ca – 145, Mg – 65, Cl – 35, S-SO₄ – 120, Fe – 2,48, Zn – 0,50, Cu – 0,07 i parametrach fizykochemicznych: pH – 5,50, EC – 3,00 mS·cm^-1. Na podstawie przeprowadzonych badań utworzono szereg zawartości metali ciężkich w owocach pomidora, przy optymalnym stężeniu manganu w pożywce na poziomie 0,3 ÷ 0,6 mg·dm^-3, o postaci [mg·kg^-1 s.m.]: Ba (4,34 ÷ 6,18) > Ni (4,746 ÷ 5,198) > Co (1,014 ÷ 1,064) > Pb (0,854 ÷ 0,887) > Cd (0,379 ÷ 0,395) > Cr (0,12) > Al (0,066 ÷ 0,081). Wykazano, że przy optymalnej zawartości składników pokarmowych w pożywce, owoce pomidora uprawianego w wełnie mineralnej są cennym źródłem niklu, kobaltu i chromu, nie stanowiąc jednocześnie zagrożenia dla zdrowia pod względem zawartości w nich kadmu i ołowiu.