Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu składu frakcyjnego włókna pokarmowego wytłoków aroniowych oraz warunków środowiska (pH i temperatury) na zdolność wiązania wybranych metali: kadmu, ołowiu, wapnia i magnezu. Eksperyment przeprowadzono w warunkach symulujących: przewód pokarmowy człowieka, środowisko mleka i środowisko jogurtu. Stwierdzono, w sposób statystycznie istotny, że błonnik aroniowy jest sorbentem Pb i Cd. Charakteryzuje się przy tym zróżnicowaną zdolnością sorpcji jonów tych metali w zależności od pH środowiska.Wykazano, że sorpcja ołowiu w środowisku kwaśnym zależy istotnie wprost proporcjonalnie od składu frakcyjnego włókna. W przypadku desorpcji magnezu z włókna aroniowego nie stwierdzono istotnego wpływu rodzaju preparatu oraz warunków procesu na jej poziom, natomiast poziom desorpcji jonów wapnia w wytłokach zależał od warunków środowiska.