Przedstawiono dwa nowe procesy służące do karboksymetylowania skrobi. Porównano je pod względem dającego się uzyskać stopnia podstawienia, miejsc podstawiania, niezbędnego czasu reakcji i wydajności. Pierwszy proces wymaga skrobi zżelowanej i odbywa się w statycznym, pracującym w ruchu cią­głym reaktorze z mieszaniem, który zoptymalizowano w celu otrzymywania stężonych wodnych past skrobiowych. Drugi proces zachodzi w zawiesinie w rozpuszczalnikach organicznych. W oparciu o dane doświadczalne z obu procesów można stwierdzić, że każdy z procesów ma swe specyficzne zalety. Proces w reaktorze statycznym z mieszaniem zapewnia dobrą selektywność, jest krótszy bardzo łatwo jest go kontrolować i jest bezpieczny. Korzyścią wynikającą ze stosowania procesu w zawiesinie w rozpuszczalnikach organicznych jest zachowanie gałeczkowej struktury kaboksymetyloskrobi nawet przy wysokim stopniu podstawienia i dobrej selektywności.