Badano wpływ wyciągu mąki, jej rozdrobnienia i odmiany z jakiej pochodzi, na wyniki oznaczeń zawartości mąki z pszenicy vulgare w surowcu makaronowym. Analizie poddano 11 krajowych odmian pszenicy zwyczajnej, 2 handlowych partii pszenicy durum i 6 mąk i kaszek pochodzących z przemiału jednej partii pszenicy durum. Przeprowadzona analiza statystyczna wyników wykazała istotne różnice pomiędzy mąką całoziamową, a mąką o wyciągu 65%, a także pomiędzy ziarnem krajowych odmian pszenicy zwyczajnej. Nie wykazano natomiast wpływu rozdrobnienia surowca na wyniki „Durotestu”. Mimo to wielokrotnie większe różnice w zawartości friabiliny, jakie występują pomiędzy pszenicą gatunku durum i vulgare powodują, że test ten jest przydatny także do określania stopnia zanieczyszczenia semoliny mąką z pszenicy zwyczajnej w szerokim spektrum wyciągu.