Podczas zakupu żywności konsumenci biorą pod uwagę cechy, na podstawie których w sposób subiektywny oceniają, czy produkt spełni ich oczekiwania. Produkty muszą więc sygnalizować swoje właściwości, aby  konsumenci mogli na ich podstawie dokonać wyboru i podjąć decyzję o zakupie. Dla wielu konsumentów najważniejszym kryterium wyboru jest jakość produktu. Można ją postrzegać w sposób obiektywny, jako zestaw cech mierzalnych produktu lub subiektywnie, jako zestaw cech określanych przez postawy i zachowania konsumentów. Jakość stanie się parametrem konkurencyjności dla producentów żywności tylko wtedy, gdy będą oni w stanie odwzorować oczekiwania konsumentów w specyficznych cechach produktu, a konsumenci będą w stanie zidentyfikować pożądane cechy oraz sposób, w jaki produkty są wytwarzane. Najskuteczniejszą metodą przekazywania informacji o żywności jest jej etykietowanie. Oprócz obowiązkowego etykietowania istnieje szereg  opcjonalnych, nieobowiązkowych systemów ułatwiających konsumentom rozpoznawanie i przypisywanie  konkretnych cech produktom spożywczym. Celem artykułu jest przedstawienie różnych aspektów jakości żywności oraz systemów wyróżniania produktów spożywczych, ze szczególnym uwzględnieniem marki oraz certyfikatów jakości i pochodzenia. W pracy przedstawiono budowę i podział systemów certyfikacji oraz dokonano analizy i oceny percepcji systemów certyfikacji przez konsumentów i przedsiębiorców. Omówiono przykłady dodatkowych form promocji produktów żywnościowych stosowanych przez producentów i sprzedawców, mających na celu zapoznanie konsumentów z produktami niszowymi o wysokiej jakości.