Celem pracy było określenie wpływu wydobywania i rafinacji oleju rzepakowego w warunkach przemysłowych, na  zmodernizowanej linii technologicznej, na profil i zawartość barwników chlorofilowych. Jako materiał  doświadczalny zastosowano próbki oleju pobierane na różnych etapach procesów jego wydobywania i rafinacji. Zawartość barwników chlorofilowych oznaczono metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej w układzie faz  odwróconych, z detekcją fluorymetryczną. Stwierdzono, że przemysłowa metoda wydobywania oleju rzepakowego  ma wpływ na profil i zawartość barwników chlorofilowych. Olej ekstrakcyjny zawierał o 40 % więcej barwników  chlorofilowych niż olej tłoczony. Zawierały one głównie feofitynę a oraz pirofeofitynę a i tylko niewielkie ilości  chlorofili a i b. Obróbka termiczna oleju przed rafinacją powoduje całkowitą transformację chlorofili. Proporcja  pirofeofityna a/feofityna a zmieniła się z 0,7 na 3,8 : 1. Olej surowy zawierał tylko pochodne chlorofili. Kwaśne  odszlamowanie oraz neutralizacja oleju spowodowały niewielkie zmniejszenie zawartości barwników chlorofilowych ogółem oraz względnie małe zmiany ich profilu. Efektywność usunięcia barwników chlorofilowych  po bieleniu wynosiła 98,5 %. Pochodne chlorofilu a były dużo łatwiej usuwane z oleju za pomocą ziemi bielącej niż  pochodne typu b. W niektórych partiach oleju po bieleniu pirofityna b w ilości 0,09 mg/kg była nadal obecna.