ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość

Żywność. NAUKA. Technologia. Jakość

Żywność. Nauka. TECHNOLOGIA. Jakość

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ ISSN (wersja drukowana)

Autorzy

AGATA GÓRSKA, KAROLINA SZULC, EWA OSTROWSKA-LIGĘZA, MAGDALENA WIRKOWSKA

Tytuł

Wykorzystanie właścwości β-laktoglobuliny do wiązania cholekalcyferolu

Streszczenie

Wzbogacanie żywności w witaminę D3 (cholekalcyferol), ze względu na jej rozpuszczalność w tłuszczach, odbywa się zazwyczaj z zastosowaniem nośników będących pochodnymi tłuszczów. Sekwencja aminokwasów w łańcuchu β-laktoglobuliny oraz wyniki badań struktury przestrzennej pozwalają na zakwalifikowanie jej do rodziny lipokalin. Stwarza to możliwości wykorzystania β laktoglobuliny jako nośnika witaminy D3 w produktach o zmniejszonej zawartości tłuszczu. Zakres pracy obejmował uzyskanie połączeń kompleksowych β-laktoglobulina – witamina D3 i otrzymanie preparatu w postaci proszku. Zastosowano suszenie rozpyłowe oraz suszenie sublimacyjne, jako metody najczęściej zalecane w przemyśle spożywczym do suszenia substancji termolabilnych. Następnie określono poziom witaminy D3 w uzyskanych kompleksach metodą HPLC i oceniono wpływ zastosowanego procesu technologicznego na zawartość witaminy w produktach. Badania potwierdziły możliwość utworzenia kompleksów β-laktoglobuliny z witaminą D3. Poziom cholekalcyferolu w próbkach suszonych rozpyłowo był zbliżony do zawartości witaminy D3 w próbce liofilizowanej. Stwierdzono istotny wpływ strumienia podawania surowca oraz brak wpływu temperatury procesu suszenia rozpyłowego na zawartość witaminy D3 w otrzymanych kompleksach.

Słowa kluczowe

β-laktoglobulina, witamina D3, suszenie rozpyłowe, suszenie sublimacyjne

Do pobrania

Skip to content