Autorzy
Tytuł
Streszczenie
Celem pracy było oznaczenie non-orto (PCB nr 77, PCB nr 126, PCB nr 169) i mono-orto (PCB nr 114, PCB nr 156, PCB nr 157) kongenerów PCB w wybranych przetworach z bezkręgowców morskich oraz określenie ryzyka narażenia toksykologicznego konsumentów badanych produktów poprzez wyznaczenie toksyczności ekwiwalentnej TEQs. Kongenery PCBs oznaczono w 10 rodzajach konserw z bezkręgowców morskich, zakupionych w 2004 r. w sieci detalicznej w Szczecinie, stosując kapilarną chromatografię gazową w aparacie GC MSD (6890/5973). We wszystkich przetworach wykryto analizowane kongenery PCB. Jedynie PCB 114 nie stwierdzono w „Ośmiornicach w oleju roślinnym” i „Krewetkach zimnowodnych w zalewie”. Spośród non-orto kongenerów PCB stwierdzono najwyższą koncentrację PCB 77 w mokrej masie przetworu „Kraby w sosie własnym” (0,264 μg·kg-1 m.m.). W przypadku mono-orto PCB wykazano największą zawartość (0,793 μg·kg-1 m.m.) PCB 114 w „Ostrygach podwędzanych w oleju”. TEQs kształtowały się w granicach od 0,0004 μg·kg-1 m.m. w „Małżach marynowanych” do 0,0065 μg·kg-1 m.m. w „Ośmiornicach w oleju roślinnym”. Bezkręgowce morskie w postaci przetworzonej zawierają niewiele toksycznych kongenerów PCB i ze względów toksykologicznych nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa zdrowotnego konsumenta.
Słowa kluczowe
non-orto i mono-orto kongenery PCB, bezkręgowce morskie, raki, krewetki, małże, kalmary