Określono właściwości przeciwutleniające wytłoków z aronii, czarnej porzeczki, pigwowca japońskiego, jagody kamczackiej i truskawek. W ekstraktach alkoholowych badanych wytłoków oznaczono siłę wiązania rodników (DPPH^·), aktywność przeciwutleniającą metodą ABTS^·+, siłę redukującą (FRAP) oraz zawartość polifenoli ogółem i antocyjanów. Wykazano, że analizowane ekstrakty miały zdolność do wiązania wolnych rodników, która zależała od rodzaju wytłoków. Największą aktywność przeciwutleniającą (w przeliczeniu na suchą masę) stwierdzono w przypadku wytłoków z aronii (DPPH^· – 199,4 mg/g, ABTS^·+ – 53,2 mg/g, FRAP – 12,53 mg/g). Równie wysoką aktywność wykazały wytłoki z czarnej porzeczki, jakkolwiek wartości FRAP były niskie (5,24 mg/g), natomiast najniższą – wytłoki z pigwowca japońskiego (DPPH^· – 18,21 mg/g, ABTS^·+ – 13,97 mg/g, FRAP – 6,12 mg/g). Określono wysoką korelację (od r = 0,976 do r = 0,911) pomiędzy zawartością polifenoli ogółem i antocyjanów a właściwościami przeciwutleniającymi oznaczonymi jako DPPH^· i ABTS^·+. Stwierdzono, że właściwości przeciwutleniające badanych wytłoków były wysokie, pomimo zastosowania, jako metody utrwalającej, procesu suszenia, w trakcie którego zawartość związków o właściwościach przeciwutleniających uległa znaczącemu zmniejszeniu.