W dostępnej literaturze pojawiają się doniesienia świadczące o tym, że ograniczona dostępność składników pokarmowych w środowisku wzrostu drobnoustrojów indukuje ich oporność na czynniki antymikrobiologiczne. Celem przeprowadzonych doświadczeń była weryfikacja tej hipotezy badawczej. Określono wpływ ograniczonej dostępności składników pokarmowych w medium hodowlanym, na oporność drobnoustrojów Enterococcus faecalis, Proteus vulgaris i Pseudomonas aeruginosa na działanie wybranych środków dezynfekcyjnych: formaldehydu, nadtlenku wodoru oraz IV-rzędowych soli amoniowych. Wyznaczenie minimalnych stężeń hamujących wzrost drobnoustrojów w 90 % (wskaźnik MIC_90%, ang. minimal inhibitory concentration) i minimalnych stężeń bójczych (wskaźnik MBC, ang. minimal bactericidal concentration) badanych środków dezynfekcyjnych wykonano metodą zawiesinową. Analizę zmian profilu białek ogólnych drobnoustrojów przeprowadzono metodą elektroforezy jednokierunkowej w warunkach denaturujących (SDS-PAGE). Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono wpływu ograniczonej dostępności składników pokarmowych w pożywce oraz czasu trwania hodowli na wzrost oporności drobnoustrojów poddanych działaniu wybranych środków dezynfekcyjnych. Najskuteczniejsze działanie bójcze wobec Enterococcus faecalis wykazały IV-rzędowe sole amoniowe, a w przypadku komórek Proteus vulgaris i Pseudomonas aeruginosa ekspozycja na formaldehyd. Stwierdzono także, że hodowla komórek Pseudomonas aeruginosa, prowadzona na podłożu o ograniczonej dostępności składników pokarmowych, indukowała zmiany profilu białek ogólnych tych drobnoustrojów.