Wprowadzenie. Celem pracy było omówienie rozwiązań stosowanych w opracowywaniu biopolimerowych materiałów aktywnych do żywności dla przemysłu żywnościowego. Biopolimery, takie jak polisacharydy, białka i lipidy, są coraz częściej stosowane w opakowaniowych materiałach aktywnych do żywności ze względu na ich biodegradowalność i biokompatybilność. Ponadto znajdują zastosowanie jako nośniki różnego rodzaju substancji funkcjonalnych, m.in. substancji przeciwutleniających oraz środków hamujących rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych,  głównie w celu zwiększenia bezpieczeństwa produktów żywnościowych. W przeciwieństwie do opakowań z biopolimerów, wykorzystanie materiałów polimerowych z surowców nieodnawialnych, ma znaczący wpływ na środowisko i niekorzystny wpływ na gromadzące się odpady opakowaniowe. Materiały jadalne, stosowane w formie folii lub powłok, mogą wydłużać trwałość i poprawiać jakość żywności. Ponadto obserwuje się obecnie coraz większe zastosowanie łagodnych metod przetwarzania żywności, jak również nowe materiały opakowaniowe pochodzące z surowców odnawialnych.
Wyniki i wnioski. Kluczowym obszarem rozwoju są obecnie nowe strategie opakowań aktywnych, w których zastosowane mogą być substancje naturalne. Prowadzone są intensywne badania  naukowe w kierunku tworzenia opakowań o działaniu aktywnym z ulepszonymi właściwościami mechanicznymi, barierowymi, przeciwutleniającymi i przeciwdrobnoustrojowymi. Zastosowanie  w praktyce opakowań aktywnych może mieć wpływ na ograniczenie marnotrawienia żywności, a obniżenie tego zjawiska jest jednym z celów modelu gospodarki o obiegu zamkniętym, co  również zostało uwzględnione w Europejskim Zielonym Ładzie. Niniejsza publikacja stanowi przegląd dotychczasowych osiągnięć badawczych w zakresie stosowania materiałów  opakowaniowych do żywności na bazie biopolimerów, wraz z omówieniem różnego rodzaju substancji aktywnych i ich wpływu na trwałość wybranych produktów żywnościowych.