Wytwarzanie zewnątrzkomórkowych polisacharydów przez grzyby strzępkowe jest bardzo ściśle powiązane z warunkami hodowli: składem podłoża, napowietrzaniem, mieszaniem. Czynniki te wpływając na fizjologię mikroorganizmów, mogą znaczne zwiększać lub zmniejszać wydajność biosyntezy. W przeprowadzonych doświadczeniach wykazano, że szczep Sclerołium sp. IBT produkuje skleroglukan z maksymalną wydajnością w podłożu z sacharozą (3%) jako źródło węgla, gdy materiałem szczepiennym jest 4-dniowa kultura grzyba z hodowli wgłębnej, dodawana do podłoża w ilości 4% (v/v). Wykazano, że istotny wpływ na biosyntezę polisacharydu ma też odpowiedni stopień natlenienia podłoża oraz stosunek molowy C/N w podłożu. W najlepszym wariancie hodowli w ciągu 7 dni wzrostu grzyba z 1 litra podłoża uzyskuje się 8,6 g polisacharydu, przy produktywności 1,7 g/g grzybni i stopniu konwersji sacharozy do skleroglukanu wynoszącym 29%.