Charakterystyczne profile cukrowe miodów nektarowych sześciu odmian określono poprzez rozdział cukrów metodą HPLC. Otrzymano frakcje fruktozy, glukozy, di-, trisacharydów oraz dwie frakcje wyż­szych oligosacharydów, z których jedna zawierała tetra-, penta- oraz hexasacharydy, natomiast druga cukry większe niż heptasacharydy. Określono procentową zawartość poszczególnych frakcji w suchej masie miodów oraz stosunki fruktozy do glukozy (F/G). Potwierdzono występowanie zależności między składem cukrowym a odmianą miodu, choć tylko w przypadku miodów rzepakowych zależność ta była jednoznacznie wyraźna. Miody rzepakowe zdecydowanie różniły się od pozostałych odmian. W przeciwieństwie do wszystkich innych miodów zawierały więcej glukozy niż fruktozy, najmniejszą ilość di- i trisacharydów oraz minimalne ilości bądź wcale nie zawierały frakcji tetra-, penta- i hexasacharydow. Miody akacjowe cechowała najwyższa zawartość fruktozy, di- i trisacharydów oraz najniższa glukozy i cukrów większych od heptasacharydów, których z kolei najwięcej występowało w miodach lipowych. Zauważono także, że w miodach rzepakowych, lipowych, wielokwiatowych i wrzosowych oligosacharydów wyższych niż heptasacharydy było więcej niż trisacharydów.