Wprowadzenie: Zjawisko ortoreksji uznawane jest za dość powszechne, jednak częstość jego występowania jest trudna do oszacowania. Celem pracy była próba oszacowania częstości występowania ortoreksji oraz wyodrębnienia potencjalnych czynników ryzyka rozwoju tego zjawiska. Badanie ankietowe przeprowadzono w kwietniu 2023 roku wśród studentów Wydziału Nauk o Zdrowiu Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu oraz za pośrednictwem mediów społecznościowych. W przebiegu badania wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety oraz  standaryzowany kwestionariusz ORTO-15. Przyjęto dwa punkty odcięcia < 35 i < 40 pkt. Analizę wyników przeprowadzono z wykorzystaniem testu U Manna-Whitneya, testu niezależności chi- kwadrat oraz alfy-Cronbacha.
Wyniki i wnioski: Częstość występowania tendencji ortorektycznych dla punktu odcięcia wynoszącego <40 pkt została oszacowana na poziomie 77.78 %. Obniżenie punktu odcięcia do < 35 pkt skutkowało spadkiem częstości występowania zjawiska w badanej grupie do 24.69 %. Dla punktu odcięcia wynoszącego < 40 pkt zależność istotną statystycznie otrzymano pomiędzy  występowaniem ortoreksji a występowaniem chorób przewlekłych. Analiza przeprowadzona na poziomie punktu odcięcia < 35 pkt wykazała zależność statystycznie istotną pomiędzy  występowaniem ortoreksji a wartością BMI oraz występowaniem dolegliwości chorobowych. Pozostałe czynniki nie różniły się istotnie dla żadnego z założonych punktów odcięcia. Bazując na  uzyskanych wynikach autorzy podkreślają konieczność prowadzenia dalszych badań nad wykorzystaniem i stworzeniem użytecznej adaptacji narzędzia ORTO-15 w określaniu częstości  występowania oraz czynników ryzyka rozwoju ortoreksji.