Badania prowadzono w latach 2001 – 2003 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie, należącym do IUNG-PIB w Puławach. Materiałem badawczym był owies nagoziarnisty. Czynnikami doświadczenia były: zróżnicowana gęstość siewu – 200, 300, 400 i 500 ziaren^.m^-2 i dawki nawożenia azotem – 0, 30, 60, 90 i 120 kg N^.ha^-1. Zwiększanie dawki azotu od 0 do 120 kg N^.ha^-1 powodowało wzrost plonu ziarna, zawartości białka w ziarnie i plonu białka owsa nagoziarnistego. Stopień tego wzrostu zmniejszał się w miarę podwyższania poziomu nawożenia N. Stwierdzono wyższy plon ziarna owsa nieoplewionego, istotny przy gęstości siewu 300 ziaren^.m^-2 w porównaniu z gęstością siewu 200 ziaren^.m^-2. Zróżnicowanie plonu ziarna między obiektami było spowodowane zmiennością liczby wiech na jednostce powierzchni i liczby ziaren w wiesze, przy mniejszej zmienności masy 1000 ziaren.