ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość

Żywność. NAUKA. Technologia. Jakość

Żywność. Nauka. TECHNOLOGIA. Jakość

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ

Żywność. Nauka. Technologia. JAKOŚĆ ISSN (wersja drukowana)

Autorzy

ELŻBIETA DŁUŻEWSKA, ANNA FLOROWSKA, EWELINA JASIORSKA

Tytuł

Wpływ rodzaju nośnika na stabilność β-karotenu mikrokasułkowanego metodą suszenia rozpyłowego

Streszczenie

Celem pracy było określenie wpływu rodzaju i ilości nośnika na stabilność β-karotenu mikrokapsułkowanego metodą suszenia rozpyłowego. Materiałami ścian mikrokapsułek (nośnikami) były: guma arabska oraz skrobia modyfikowana (E 1450). Nośnik dodawano w ilości od 15 do 30 %, a barwnik – 5 % w stosunku do masy emulsji. Emulsje barwnika z roztworami nośnika otrzymywano przy użyciu homogenizatora ciśnieniowego, stosując homogenizację dwustopniową. Oznaczano rozkład wielkości cząstek emulsji, całkowitą zawartość β-karotenu w mikrokapsułkach oraz na ich powierzchni, jak również barwę napojów otrzymanych z dodatkiem mikrokapsułkowanego β-karotenu. Badania prowadzono 2 miesiące. Stwierdzono, że zarówno guma arabska, jak i skrobia modyfikowana (E 1450) stanowią dobry materiał ścian mikrokapsułek zawierających β-karoten. Analiza rozkładu wielkości cząstek fazy zdyspergowanej emulsji wykazała, że emulsje z dodatkiem 25 % gumy arabskiej były lepiej zdyspergowane. Większą efektywnością mikrokapsułkowania i większą retencją barwnika w czasie przechowywania mikrokapsułek charakteryzowały się próbki z dodatkiem gumy arabskiej. Zwiększenie stężenia nośnika, w przypadku gumy arabskiej, powodowało zwiększenie retencji barwnika. W przypadku skrobi modyfikowanej stwierdzono odwrotną zależność.

Słowa kluczowe

β-karoten, mikrokapsułkowanie, skrobia modyfikowana, guma arabska

Do pobrania