Autorzy
Tytuł
Streszczenie
Celem pracy było określenie: efektywności scukrzania skrobi zbożowej z wykorzystaniem słodów jako źródła amylaz oraz wydajności fermentacji alkoholowej z zastosowaniem drożdży rasy Ethanol Red. Zaciery gorzelnicze przygotowano metodą bezciśnieniowego uwalniania skrobi (BUS) z ziarna żyta niesłodowanego odmiany Dańkowskie Diament z 30-procentowym udziałem słodów – pszenicznego, żytniego i jęczmiennego. Dla porównania przeprowadzono fermentacje zacierów z żyta niesłodowanego, przygotowanych metodą BUS z zastosowaniem preparatów enzymatycznych pochodzenia mikrobiologicznego. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że enzymy słodowe umożliwiły uzyskanie zacierów słodkich o zawartości ekstraktu i cukrów ogółem zbliżonych do zacierów sporządzonych metodą BUS z udziałem α-amylazy i glukoamylazy, obecnych w preparatach komercyjnych. Zaciery żytnie przygotowane z udziałem słodów pszenicznego i jęczmiennego odznaczały się wyższym stopniem scukrzenia w porównaniu z próbami przygotowanymi wyłącznie z surowca niesłodowanego, jak i z udziałem słodu żytniego. Największą wydajność biosyntezy etanolu (83,6±91,95 % wydajności teoretycznej) stwierdzono w zacierach żytnich scukrzanych słodem pszenicznym.
Słowa kluczowe
słody, α-amylaza, β-amylaza, glukoamylaza, bezciśnieniowe uwalanie skrobi (BUS), fermentacja