Autorzy
Tytuł
Streszczenie
W badaniach użyto trzech szczepów grzybów strzępkowych: Aspergillus oryzae 448, Aspergillus niger 334, Rhizopus oligosporus 2710 do biodegradacji wysoko obciążonych ścieków z przemysłu ziemniaczanego. Ściek pochodził ze stacji odzyskania białka, z wód sokowych ziemniaków (ściek odbiałczony). Oczyszczanie ścieku prowadzono przez 48 i 72 h w fermentorze laboratoryjnym Biostat B o pojemności roboczej 1,5 l. Podczas 72-godzinnego procesu A. oryzae 448 spowodował 70-procentową redukcję chemicznego zapotrzebowania tlenu (ChZT). Oczyszczenie ścieku przez szczepy A. niger i R. oligosporus było na zbliżonym poziomie i wynosiło odpowiednio 58 i 52 %. Biodegradacja ścieku ziemniaczanego po zastosowaniu wybranych pleśni spowodowała bardzo dużą redukcję pierwiastków biogennych. W przypadku fosforu ogólnego korzystne okazało się prowadzenie 48-godzinnej hodowli szczepu R. oligosporus 2710, podczas której uzyskano 82,6-procentową redukcję zawartości tego pierwiastka w ścieku. Z kolei największe odfermentowanie związków azotowych – o 83 % – nastąpiło podczas 72-godzinnego procesu biodegradacji z udziałem A. oryzae 448. Niezależnie od rodzaju testowanych pleśni, największą ilość biomasy pleśniowej uzyskano podczas 48-godzinnego procesu fermentacji. Największą produktywnością biomasy wykazał się szczep A. niger 334 (13,2 g s.m./l ścieku). Wytworzona biomasa charakteryzowała się dużą zawartością białka (42 – 44 %) i wysoką energetyczną wartością paszową.
Słowa kluczowe
ścieki ziemniaczane, grzyby strzępkowe, ChZT, pierwiastki biogenne, biodegradacja, biomasa pleśniowa