Celem badań była ocena: prawidłowości komponowania racji pokarmowych, stanu odżywienia na podstawie wybranych parametrów antropometrycznych oraz wydolności fizycznej grupy studentów poznańskich uczelni. Badania przeprowadzono z udziałem 62 studentów w wieku od 19 do 26 lat. średnia masa ciała mężczyzn wyniosła 79,0 ± 15,0 kg, a wskaźnik BMI kształtował się na poziomie 24,4 ± 4,7 kg/m². Wszyscy badani deklarowali umiarkowaną aktywność fizyczną oraz dobry ogólny stan zdrowia. Sposób żywienia studentów określono metodą 24-godzinnego wywiadu żywieniowego, przeprowadzonego trzykrotnie. Ocena stanu odżywienia obejmowała pomiary antropometryczne (BMI, WHR, grubość fałdów tłuszczowo-skórnych) oraz analizę składu ciała (tkankę tłuszczową – FM [%] i beztłuszczową masę ciała – FFM [%]) przeprowadzoną metodą impedancji bioelektrycznej, bioanalizatorem typu BIA 101S, AKERN-RJL. Wydolność fizyczną mężczyzn określono za pomocą testu Fitness, z wykorzystaniem miernika pracy serca Polar Sport Tester S-610. Na podstawie analizy rozkładu poziomów wskaźnika BMI, przeprowadzonej zgodnie z klasyfikacją podaną przez WHO, stwierdzono, że blisko 1/3 młodych mężczyzn charakteryzowała nadwaga lub otyłość . Zawarto tłuszczu w ciele (FM) studentów kształtowała się na poziomie 19,7 ± 8,7%, natomiast beztłuszczowa masa ciała (FFM) wyniosła 60,1 ± 7,0 kg. Ocena wydolności fizycznej z wykorzystaniem testu Fitness (FT) dowiodła, że mężczyźni prezentowali przeciętny poziom wydolności fizycznej (FT: 43,0 ± 8,7), który jednoczenie korelował z zawartością FFM w ciele (r = 0,58, p < 0,001). Dzienne racje pokarmowe studentów były niezbilansowane w odniesieniu do podaży tłuszczu, błonnika pokarmowego, cholesterolu, białka oraz proporcji Ca : P. Podaż tłuszczu w diecie korelowała ze wskaźnikami: BMI (r = 0,64, p < 0,001), WHR (r = 0,56, p < 0,001), udziałem tłuszczu (FM) w ciele (r = 0,60, p < 0,001) oraz średnią grubością fałdów tłuszczowo-skórnych (r = 0,52, p < 0,05).