Przedmiotem badań były mięśnie karpi pochodzących z dwóch województw północnej i trzech południowej Polski. Analizowano wpływ miejsca i sposobu hodowli na skład chemiczny i jakość zdrowotną oraz przydatność technologiczną ryb. Zakres badań obejmował określenie wydajności rzeźnej ryb, zawartości: wody, białka, tłuszczu, związków mineralnych w postaci popiołu oraz określenie poziomu arsenu, ołowiu, rtęci i kadmu w tkankach karpi. Wydajność rzeźna ryb oraz zawartość białka i składników mineralnych w ich tkankach były zbliżone we wszystkich badanych gospodarstwach hodowlanych. Najwięcej tłuszczu i suchej masy zawierały mięśnie ryb pochodzących z hodowli usytuowanej na terenie województwa małopolskiego i świętokrzyskiego, co było związane z ich sposobem żywienia. W żadnej z badanych prób mięśni karpi z różnych hodowli nie stwierdzono przekroczeń maksymalnych poziomów metali ciężkich określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006. Nie stwierdzono również, aby sposób żywienia oraz poziom uprzemysłowienia regionu, w którym hodowano ryby miał wpływ na zanieczyszczenie metalami ciężkimi tkanek tych ryb.