Celem przedstawionej pracy było określenie akumulacji glikoalkaloidów w bulwach ziemniaka, wywołanej stresem spowodowanym działaniem uszkodzeń mechanicznych i światła. Badania przeprowadzono w latach 2002 i 2003 na sześciu odmianach ziemniaka jadalnego. Stwierdzono, że uszkodzenia mechaniczne i działanie światła zwiększyły syntezę glikoalkaloidów. Wzrost poziomu tych związków w bulwach uszkodzonych i równocześnie narażonych na naświetlanie był dwukrotnie większy niż w przypadku działania każdego z tych czynników oddzielnie. Po przechowaniu bulw w temp. 8°C zwiększyła się w nich zawartość glikoalkaloidów od 12 do 45 mg/kg ś.m. Najwięcej glikoalkaloidów występowało w części zewnętrznej bulw – skórka i warstwa pod skórką. Obieranie powodowało redukcję tych związków w bulwach o 54%.