W latach 2006 – 2007 przeprowadzono doświadczenie wazonowe z owsem (odmiana Flamingsstern) w hali wegetacyjnej IUNG-PIB Puławy. Uwzględniono 3 obiekty ze zmienną wilgotnością gleby: 1) 60 % pojemności wodnej w całym okresie wegetacji owsa, 2) 60 % pojemności wodnej od siewu do początku krzewienia owsa, a następnie 30 % pojemności wodnej do dojrzałości pełnej, 3) 60 % pojemności wodnej od siewu do początku kwitnienia owsa, a następnie 30 % pojemności wodnej do dojrzałości pełnej oraz dwie dawki N: 1,2 i 2,4 g/wazon. Niedobór wilgotności w glebie wpływał ujemnie na wielkość plonu ziarna owsa i poszczególne elementy jego struktury, dodatnio natomiast na zawartość białka ogólnego i właściwego w ziarnie oraz udział w białku albumin, globulin i prolamin. Wyższy poziom nawożenia azotem powodował zwiększenie plonu ziarna owsa (głównie w efekcie wzrostu liczby wiech na jednostce powierzchni), a ponadto wzrost zawartości białka ogólnego i właściwego w ziarnie, plonu białka oraz udziału w białku glutelin, przy zmniejszeniu udziału albumin, globulin i prolamin. Nie stwierdzono istotnej interakcji nawożenia azotem z wilgotnością gleby w zakresie wyżej wymienionych cech.