Celem pracy było określenie zdolności kultur jogurtowych Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i Streptococcus salivarius subsp. thermophilus do usuwania cholesterolu z modelowego soku jelitowego, symulującego warunki panujące w przewodzie pokarmowym. Wykazano, że stopień redukcji poziomu cholesterolu był zróżnicowany w zależności od koncentracji biomasy badanej kultury i powtórzenia doświadczenia, zaś nie zależał od rodzaju środowiska hodowlanego. Największy średni ubytek cholesterolu podczas 5-godzinnej hodowli w soku jelitowym stwierdzono w przypadku 10-krotnie skoncentrowanej biomasy kultur Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus (0,129 ± 0,044 g/dm³) lub S. salivarius subsp. thermophilus (0,139 ± 0,029 g/dm³). Biomasy o 1-krotnym stężeniu komórek usuwały z modelowego soku jelitowego jedynie 0,066 ± 0,022 g/dm³ i 0,080 ± 0,029 g/dm³ cholesterolu, odpowiednio w przypadku Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus i S. salivarius subsp. thermophilus. Ilość cholesterolu usunięta przez biomasę o 0,1-krotnym stopniu koncentracji nie różniła się statystycznie istotnie od ilości cholesterolu usuniętej przez biomasę o 1-krotnym stopniu koncentracji, niezależnie od rodzaju środowiska. Podczas 5- godzinnej hodowli zbadano również oporność kultur na działanie soku jelitowego. Stwierdzono, że kultury Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus lepiej przeżywały w środowisku modelowego soku jelitowego niż kultury S. salivarius subsp. thermophilus.