Celem pracy była ocena zdolności nowo wyizolowanych szczepów z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego. W przypadku 20 izolatów, spośród 40 przebadanych, w filtratach pohodowlanych stwierdzono znaczące stężenia kwasu mlekowego. Były to szczepy zaliczone do gatunku Rhizopus oryzae, podczas gdy pozostałe szczepy, w tym należące do gatunku Rhizopus stolonifer, tych uzdolnień nie przejawiały. Stężenia kwasu mlekowego w filtratach były zróżnicowane w zależności od użytego szczepu grzyba oraz rodzaju źródła węgla. Najwyższe stężenie kwasu mlekowego – 74,06 g/l oznaczono w filtracie pohodowlanym szczepu Rhizopus oryzae R-42, w podłożu zawierającym 100 g/l glukozy. Największą wydajność kwasu mlekowego wynoszącą 89,4 % oraz produktywność – blisko 0,5 g/l/h uzyskano również po hodowli szczepu R. oryzae R-42 na podłożu zawierającym 50 g/l glukozy. Nieznacznie niższe wartości stwierdzono, gdy jako źródło węgla użyto mannozy lub fruktozy. Zdecydowanie niższe wartości otrzymano natomiast, gdy źródłem węgla była ksyloza lub skrobia. Spośród badanych szczepów tylko 6 było zdolnych do wzrostu i produkcji kwasu mlekowego w podłożu z sacharozą, Najlepszy szczep R. oryzae R-83 charakteryzował się dużą wydajnością produkcji kwasu mlekowego wynoszącą blisko 90 % na podłożu z dodatkiem 50 g/l sacharozy. Wszystkie badane szczepy wytwarzały kwas L(+) mlekowy.