Badania przeprowadzono na mięśniu najdłuższym (m. longissimus) 24 jagniąt samic i samców rasy Merynofin (Mf) oraz mieszańców Texel x Mf (TMf) i Ile de France x Mf (IfMf). Jagnięta były tuczone półintensywnie do masy ciała 30-35 kg. Próbki mięśni pobierano bezpośrednio po uboju w celu wyróż­nienia typów włókien: STO, FTO i FTG. Określono procentowe udziały typów włókien, ich średnice, liczbę włókien na jednostkę powierzchni mięśnia jak i udział tkanki tłuszczowej śródmięśniowej. W wymienionych parametrach mikrostrukturalnych nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między badanymi grupami jagniąt. Wystąpiła jednakże tendencja do zwiększenia średnic włókien FTO, FTG oraz zmniejszenia liczby włókien na jednostkę powierzchni mięśnia u mieszańców z udziałem ras mięsnych. Istotne różnice stwierdzono w średnicach włókien STO związane z płcią. Maciorki miały grubsze włókna STO niż tryczki.