Na europejskim rynku dostępne są głównie dwie odmiany cynamonu – cynamon cejloński i kasja. Cynamon kasja różni się od cynamonu cejlońskiego pod względem smaku, zapachu, postaci, a przede wszystkim zawartości kumaryny. Kasja zawiera nawet do 10,6 % tego związku, podczas gdy cynamon cejloński jedynie śladowe jego ilości. Celem pracy była ocena jakości cynamonu dostępnego na polskim rynku przy użyciu metody HPLC.  Dwadzieścia sześć próbek komercyjnego cynamonu w postaci proszku (n = 19), lasek (n = 6) i kory (n = 1) analizowano pod względem zawartości kumaryny i aldehydu cynamonowego. Spośród analizowanych próbek  cynamonu 73 % nie zawierało na etykiecie informacji dotyczącej pochodzenia botanicznego (określone jako  „nieznane”). Próbki oznaczone na etykiecie jako Cinnamomum verum (n = 6) oraz Cinnamomum cassia (n = 1)  użyto jako próbek odniesienia. Największą zawartością kumaryny (2,3 ÷ 7,7 mg/g) cechowały się próbki o  nieznanym pochodzeniu, najmniejszą zaś próbki C. verum oraz C. cassia (do 0,08 mg/g). Zawartość aldehydu  cynamonowego wyniosła 38,7 mg/g – C cassia, 19 mg/g – „nieznane” i 9 mg/g – C. verum. Stosunek zawartości  aldehydu cynamonowego do zawartości kumaryny był bardzo zróżnicowany. W przypadku próbek o  niezidentyfikowanym pochodzeniu wyniósł on poniżej 10, natomiast próbki odniesienia charakteryzowały się  stosunkiem 157 ÷ 680. Wykazano, że na polskim rynku w większości sprzedawany jest cynamon kasja – jako tania  przyprawa bez deklaracji producenta o pochodzeniu botanicznym.