Zbadano wpływu dodatku soli magnezu i wapnia do wysokocukrowych nastawów winiarskich na proces fermentacji i przyrost biomasy drożdży. Nastawy zawierające około 310 g cukrów ogółem/dm³ wzbogacano w 240 mg magnezu/dm³ oraz 40 i 400 mg wapnia/dm³. Stosowano drożdże Saccharomyces bayanus S.o./1AD. Stwierdzono, że w zastosowanych warunkach najkorzystniejsza jest suplementacja magnezem. W przypadku dodatku MgSO₄ do nastawów uzyskano najmniejszą zawartość ekstraktu pozornego i największą wydajność fermentacji – 93% oraz najwyższe końcowe stężenie etanolu – 16,0% obj. Natomiast wino uzyskane z nastawu suplementowanego 400 mg wapnia/dm³ charakteryzowało się zarówno najmniejszą zawartością alkoholu – 14,1% obj., jak i wydajnością – 82%. Wzbogacanie nastawu w magnez i wapń nie wpłynęło na zawartość cukrów ogółem, sacharozy, kwasowości lotnej i ogólnej, SO₂. Po 72-godzinnej hodowli największy przyrost biomasy uzyskano z próby wzbogaconej w 40 mg wapnia/dm³ – 9,2 g s.s.·dm^-3, a najmniej z hodowli suplementowanej 400 mg⋅wapnia/dm³ – 7,7 g s.s.·dm^-3.