Badania przeprowadzono na próbkach mięsa (m. longissimus dorsi) 22 loszek i 21 loch (po pierwszym oproszeniu) o genotypie duński landrace x duński yorkshire. Zwierzęta pochodziły z tego samego gospodarstwa. Po zakończonym okresie tuczu (loszki) i odsadzeniu prosiąt (lochy), zwierzęta były poddawane ubojowi w zakładach mięsnych. Po 48 h od momentu uboju wykonano analizę jakości mięsa. Analiza chemiczna wykazała zbliżoną zawartość podstawowych składników chemicznych w mięsie loszek i loch po pierwszym oproszeniu. Jedynie w przypadku udziału białka rozpuszczalnego stwierdzono jego statystycznie istotnie większą zawartość w mięsie loszek. Mięso loszek charakteryzowało się jaśniejszą barwą oraz lepiej wiązało wodę endogenną niż mięso loch. Również ocena cech sensorycznych mięsa (zapach, smakowitość, soczystość, kruchość) wykazała wyraźnie lepszą jakość mięsa loszek. Statystycznej istotności różnic między średnimi grup nie potwierdzono jedynie w przypadku ocen soczystości i natężenia smakowitości mięsa.