Doświadczalne desery mleczne składały się z odtłuszczonego mleka w proszku i izolatu białek serwatkowych jako źródła białka, skrobi jako substancji zagęszczającej (normalnej i woskowej skrobi kukurydzianej, skrobi ziemniaczanej, hydroksypropylowanego fosforanu dwuskrobiowego) i ι-karagenu jako substancji żelującej. Stężenie białek i skrobi zmieniano w zakresie od 0 do 6%, cukru od 0 do 20%, ι-karagenu od 0 do 0.4%. Desery były ogrzewane przy ciągłym mieszaniu w temperaturze 100, 110 lub 120°C w ciągu 10, 20 lub 30 min. Konsystencję deserów oznaczano metodą penetrometryczną po 24 godz. przechowywaniu w temperaturze 20°C. Logarytm naprężeń ścinających był liniową funkcją stężenia białka i skrobi oraz logarytmu stężenia ι-karagenu. Aby naprężenia ścinające wzrosły 10 krotnie, stężenie białek serwatkowych powinno wzro­snąć o 11-15% (g/100 g) zależnie od rodzaju stosowanej skrobi. Identyczny efekt uzyskuje się przy dodatku 5 9% skrobi. Kiedy stężenie ι-karagenu wzrastało 10 krotnie, naprężenia ścinające zwiększały się 2.6 do 4 krotnie. Konsystencja deserów zależała też od czasu i temperatury ogrzewania, ale wpływ ten był stosunkowo mały.