Skrobie ziemniaczaną, pszenną, kukurydzianą i owsianą poddano modyfikacji fizycznej, chemicznej i enzymatycznej. Uzyskane preparaty przebadano odnośnie powierzchni właściwej, objętości mezoporów i średniej ich średnicy za pomocą aparatu ASAP 2000, przy zastosowaniu metody niskotemperaturowej adsorpcji azotu. W wyniku zastosowanych modyfikacji stwierdzono zmiany badanych właściwości ziarn skrobiowych. Wykazano, że największe zmiany w porowatości spowodowała modyfikacja α-amylazą. Wśród preparatów modyfikowanych enzymatycznie największym wzrostem porowatości odznaczała się skrobia owsiana i pszenna, mniejszym kukurydziana, a najmniejszym ziemniaczana. Powyższe wyniki potwierdziła analiza morfologii ziarn wykonana za pomocą mikroskopii skaningowej.