Dokonano oceny mikrobiologicznej procesu technologicznego fasoli szparagowej oraz kontrolowano jej stan sanitarny w ciągu 3 miesięcy przechowywania w temperaturze -18°C. Przeprowadzono badania w kierunku określenia w fasoli liczby bakterii mezofilnych, drożdży i pleśni oraz obecności w określonej ilości produktu pałeczek z grupy coli, Salmonella i Listeria, enterokoków i beztlenowych laseczek przetrwalnikujących. Stwierdzono wysoki stopień zakażenia bakteriami mezofilnymi rzędu 10⁷-10⁸ j.t.k./g, drożdżami i pleśniami rzędu odpowiednio 10³ 10⁵ j.t.k./g i 10³—10⁴ j.t.k./g fasoli pobranej z transportera. Pałeczki z grupy coli obecne były w badanej fasoli w 10^-2-10^-3 g, enterokoki w 10^-3-10^-5 g i beztlenowe laseczki przetrwalnikujące w ≤10^-2 g. W żadnej z pobranych do badań prób fasoli nie stwierdzono obecności pałeczek Salmonella i Listeria w 25 g. Istotnym dla obniżenia poziomu skażenia mikrobiologicznego fasoli okazał się jedynie proces blanszowania, w trakcie którego ogólna liczba drobnoustrojów zmniejszyła się do 10⁵ j.t.k./g, drożdży i pleśni do 10²—10³ j.t.k./g, enterokoki obecne były w 10^-3– 10^-4 g, beztlenowe laseczki przetrwalnikujące w ≤10^-1 g. Pałeczki z grupy coli wykrywano na niezmienionym poziomie w 10^-2-10^-3 g. Po 3 miesiącach przechowywania fasoli szparagowej w -18°C obserwowano spadek liczby bakterii, natomiast liczba pleśni i drożdży pozostała na tym samym poziomie jak bezpośrednio po zamrożeniu.