Stado doświadczalne liczące 84 przepiórki, podzielono na 3 grupy żywieniowe po 28 sztuk (20♀ i 8 ♂ każda, w dwóch powtórzeniach. Grupa I otrzymywała paszę o standardowym składzie, w którym 25 % stanowiła śruta kukurydziana. W grupie II kukurydzę częściowo (10 %) zastąpiono owsem oplewionym, a w grupie III owsem nieoplewionym w ilości 20%. Ptaki z grupy III cechowało największe dzienne spożycie paszy (30,4 g/szt.) i najniższy wskaźnik jej zużycia (35,6 g na jajo) oraz największa nieśność (132 jaja na nioskę). Wskaźnik upadków w grupie III był taki jak w grupie kontrolnej (7,1%). W dwóch pierwszych nakładach najlepsze wskaźniki wylęgu uzyskano w grupie III (84,4 i 80,5 %; odpowiednio I i II ląg). W ostatnim wylęgu wskaźniki wylęgowości w grupie III uległy znacznemu pogorszeniu (66,6%) a poprawie w grupie II (82,5%).